بقيع، نام سرزميني است در مدينه كه به دستور رسول خدا (صلي‌الله عليه وآله وسلم) به قبرستاني براي مسلمانان تبديل‌شد و نخستين كسي كه در آنجا به توصيه رسول خدا (صلي‌الله‌عليه‌و‌آله) دفن‌شد، «عثمان بن مظعون»، از دوستان نزديك پيامبر (صلي‌الله‌عليه‌و‌آله) و اميرالمؤمنين حضرت علي (عليه‌السلام) بود؛ كسي كه حضرت علي (عليه‌السلام) در سخنان خود او را بسيار ياد‌مي‌كرد و از روي علاقه‌اش به وي، نام يكي از فرزندانش را عثمان نهاد.

بقيع، قبرستاني است مورد احترام همه‌‌ فرقه‌هاي اسلامي و اكنون در چند قدمي حرم پيامبر (صلي‌الله‌عليه‌و‌آله) قراردارد؛ رسول خدا برخي از شهداي احد و نيز فرزندش «ابراهيم» را در آنجا دفن‌كرد و به اين ترتيب بر قداست آن افزود. بعدها عثمان بن‌عفان در قبرستان يهودي‌هاي مدينه به اسم «حس كوكب» دفن‌شد، اما معاويه بقيع را به‌قدري گسترده‌ساخت كه قبر عثمان در بقيع قرار‌گيرد.

 

بقيع هم‌اينك مدفن 4 امام شيعه، امام حسن مجتبي(عليه‌السلام)، امام سجاد(عليه‌السلام)، امام باقر(عليه‌السلام) و امام صادق(عليه‌السلام) است؛ همچنين قبر بيشتر زنان پيامبر(صلي‌الله‌عليه‌و‌آله) و نيز عباس عموي پيامبر(صلي‌الله‌عليه‌و‌آله) و فاطمه بنت اسد، مادر امام علي(عليه‌السلام) و برخي ديگر از بزرگان در اين مكان شريف قراردارد.
دست ناپيداي وهابيت - نگاهي به پيشينه تاريخي اين فرقه

پيشواي نهضت وهابيت، «محمد بن‌عبدالوهاب نجدي» (1115-1201/1703-1782) نام‌دارد و بايد گفت نام وهابيت را مخالفان به آن‌ها داده‌اند، در حالي‌كه پيروان اين فرقه، خود را «الموحدون» و مذهب خود را «محمدية» ناميده‌اند، اين گروه خود را فرقه‌اي سني و پيرو مذهب «احمد بن‌حنبل» مي‌دانند.
عقايد:

1- هر چيزي كه بجز خداي تعالي مورد عبادت قرارگيرد، خطاست و هركس اين چيزها را عبادت‌كند، سزاوار مرگ است.

2- جماعت زيادي از مسلمانان موحد نيستند، زيرا مي‌كوشند تا عنايت خدا را با زيارت قبور اوليا به‌دست آورند، بنابراين مشركند.

3- ذكر نام پيامبر، ولي، يا فرشته‌اي در نماز شرك است.

4- اگر غير از خدا از كسي شفاعت جويند، كفر است.

5- هركسي براي رواشدن حاجات خود از غير خدا ياري بخواهد، كافر است.

6- علمي كه مبتني بر قرآن مجيد، سنت پيامبر و استنباط‌هاي ضروري عقل نباشد، كفر است.

7- انكار قدر(قدرت‌داشتن انسان بر انجام كارها) در همه افعال به‌معني الحاد و بدعت است.

8- تفسير قرآن بر پايه تأويل، كفر است.

وهابيان، ساختن گنبد و ضريح و بقعه و ... بر روي قبور را حرام و تخريب آن را واجب‌مي‌دانند كه در اين مسأله پيرو پيشواي خود، «ابن تيميه» و شاگرد او «ابن‌جوزيه» هستند؛ از اين‌رو آنان طي چند قرن اخير، تا آنجايي كه ‌توانسته‌اند مشاهد و زيارتگاه‌ها را ويران‌كردند و حتي قبور ائمه بقيع و قبر امام حسين (عليه‌السلام) را نيز استثنا‌ نكرده‌اند.

آنان ساختن آرامگاه بر روي قبور را نوعي شرك و كفر مي‌پندارند، هرچند كه وهابيان براي اثبات اين باور خود راهي جز استفاده از تهديد و خشونت ندارند، اما بايد دانست آن‌ها همواره براي تخريب مراقد ائمه اطهار از عراق و شام تا جنوب درياي سرخ و غرب و شرق جهان اسلام تلاش‌كرده‌اند.

كينه وهابيت براي تمامي مسلمانان به‌ويژه شيعيان نامي آشناست؛ چراكه وهابيان سعودي همواره براي انهدام وتخريب قبور ائمه و اهل‌بيت پيامبر(صلي‌الله‌عليه‌و‌آله) تلاش‌كرده‌اند و در اين ميان آثار ديني بي‌شمار شهرهاي مكه و مدينه، اماكن زيارتي اين شهرها بيش از ديگر اماكن در معرض اعمال نابخردانه سردمداران وهابي قرار‌گرفته‌است و آنان در واقع با تخريب بقيع، احساسات مسلمانان را جريحه‌دار و براي جداكردن مسلمانان از ميراث درخشان اسلامي خود تلاش‌كرده‌اند.

مي‌توان گفت تخريب بقيع و قبور مطهر ذريه رسول خدا(صلي‌الله‌عليه‌و‌آله)، اهل‌بيت پيامبر(صلي‌الله‌عليه‌و‌آله) و بهترين صحابه و خاندان ايشان از جنايت‌هاي نابخشودني سعودي‌هاي وهابي در طول تاريخ است كه تاكنون دوبار قلب شيعيان و عاشقان ائمه اطهار را جريحه‌دار و احساسات آنان را برانگيخته‌است.

نخستين تخريب قبور ائمه بقيع

نخستين تخريب قبور مطهر ائمه بقيع به دست وهابيان سعودي در سال 1220 هجري يعني زمان سقوط دولت اول سعودي‌‌ها توسط حكومت عثماني روي‌داد، پس از اين واقعه تاريخي - اسلامي با سرمايه‌گذاري مسلمانان شيعه و به‌كاربردن امكانات ويژه‌اي، مراقد تخريب‌شده به زيباترين شكل بازسازي‌شد و با ساخت گنبد و مسجد، بقيع به يكي از زيباترين مراقد زيارتي و در واقع مكان زيارتي ـ سياحتي مسلمانان تبديل‌شد.
 

يكي از گردشگران انگليسي پس از بازسازي بقيع، ضمن توصيف اماكن زيارتي مدينه منوره در اين‌باره مي‌گويد: مدينه در سال 1387 تا 1388 و قبل از انهدام مجدد توسط وهابيان سعودي، شبيه استانبول و شهرهاي بسيار زيباي سياحتي جهان بازسازي‌شده‌بود.

دومين تخريب بقيع

دومين و درواقع دردناكترين حادثه تاريخي - اسلامي معاصر به هشتم شوال سال 1344 و پس از روي‌كار آمدن سومين حكومت وهابي عربستان مربوط‌مي‌شود؛ سالي كه وهابيان به فتواي سران خود مبني بر اهانت و تحقير مقدسات شيعه، مراقد مطهر ائمه و اهل‌بيت ‌پيامبر(صلي‌الله‌عليه‌و‌آله) را مورد دومين هجوم وحشيانه خود قراردادند و بقيع را به مقبره‌‌اي ويران‌شده و در واقع مهجور و ناشناخته تبديل‌كردند.
 

 
«ايلدون رتر»، يكي از گردشگران غربي در اين‌باره مي‌گويد: با دومين تخريب قبور ائمه بقيع در مدينه منوره مراقد مطهر ائمه(عليه‌السلام) به‌شدت ويران‌شد و وهابيون در اين تخريب، شكل ظاهري مقبره‌ها و گنبدهاي اين قبور را دگرگون‌كردند.

براساس منابع و شواهد تاريخي، وهابيان سعودي تنها به تخريب قبور بقيع اكتفا‌نكردند، بلكه بارها به تخريب مرقد بيامبر(صلي‌الله‌عليه‌و‌آله) نيز اقدام‌كردند كه با واكنش گسترده مسلمان جهان مواجه‌شده و از اين توطئه ضد اسلامي دست‌برداشتند.

«لويس پورخارت»، يكي از گردشگران سوييسي كه پس از تشرف به اسلام خود را ابراهيم ناميده‌است، در اين‌باره مي‌گويد: با توجه به مقام ائمه و صحابه دفن‌شده در بقيع، اين قبرستان فضايي بسيار كوچك دارد و در مقايسه با اماكن زيارتي ديگر كشورهاي شرقي به‌ويژه عربستان، به صورت تلي از خاك و سنگ، نگاه هر بيننده‌اي را به خود جلب‌مي‌كند.

پورخات درباره كوه احد نيز مي‌گويد: در مسجد احداث‌شده در دل اين كوه، قبر حمزه، عموي پيامبر و ديگر شهداي احد همچون «مصعب‌بن ‌عمير»، «جعفربن شماس» و«عبدالله‌بن جحش» ديده‌مي‌شود كه وهابيان اين مسجد و قبور دوازده تن از شهداي احد و صحابه پيامبر را نيز تخريب‌كرده‌اند.

قبرستان بقيع قبل از تخريب

قبرستان بقيع قبل از تخريب شامل مقبره چهارتن از ائمه اطهار و قبر گمشده بانوي دو عالم حضرت فاطمه زهرا(س) است، هرچند كه در روايت آمده‌است كه اميرالمومنين حضرت علي(عليه‌السلام) پس از شهادت دخت پيامبر(صلي‌الله‌عليه‌و‌آله) پيكر پاك و مطهر ايشان را براي دفن به اماكن متعددي همچون بقيع، مسجد ‌پيامبر(صلي‌الله‌عليه‌و‌آله) و خانه خود حمل‌كردند.

تلاش براي مرمت قبور بقيع

البته روايت است كه قبر بانوي دو عالم مخفي مانده‌است و مخفي‌ماندن قبر آن بزرگوار تا روز قيامت، بيانگر سند مظلوميت ايشان در طول تاريخ است و ان‌شأ‌الله با ظهور حجت خدا بر زمين مشخص‌خواهدشد.

بسياري از علما، فقها، شيعيان و حتي رهبران سياسي، همواره براي مرمت و بازسازي بقيع تلاش‌كرده‌اند كه در اين ميان «آيت الله حسن شيرازي(قدس سره)» بيش از ساير علما در اين راه گام‌برداشته‌است و ديدارها و گفت‌و‌گوهاي متعددي با مقامات عربستاني و ارائه سندها و مدارك مبني بر ساخت و بازسازي قبور ائمه بقيع از جمله اقدامات اين عالم بزرگ شيعي بوده‌است، اما همواره موانع هدايت‌شده از سوي وهابيان سعودي اين تلاش را عملي نكرده‌است.

آيت الله شيرازي در كتاب خود با نام «تلاش براي بازسازي بقيع» آورده‌است: در زيارت‌هاي متعدد خود از قبرستان بقيع و به‌جا‌‌آوردن مناسك حج در عربستان، ضمن ديدار با مقامات و علماي سعودي و فشار بر آنان براي ساخت قبور بقيع، تنها با وعده‌هاي آنان مواجه‌شده‌ و برخي گروه‌هاي عراقي با دادن پاداش و رشوه از عملي‌كردن اين وعده‌ها جلوگيري‌كردند.

«آيت‌الله سيد مرتضي قزويني» در مراسم نخستين سالگرد ارتحال آيت‌الله شيرازي در حسينيه رسول اعظم لندن با اشاره به تلاش‌هاي آن مرحوم گفت: «محمد سرور الصبان»، رئيس انجمن جهان اسلام به بنده اعلام‌كرد، تغييرات جزيي در اطراف بقيع حاصل تلاش‌هاي آيت‌الله شيرازي و برادر بزرگوار ايشان بوده‌است.

در خاتمه با توجه به اقدامات ضداسلامي و روزافزون وهابيان سعودي برضد شيعيان، اين سوال مطرح‌است كه آيا وهابيان هرگز نسبت به مصالح عظيم جامعه مسلمانان انديشيده‌اند؟! آيا آن‌ها به فكر جلوگيري از نفوذ استعمارگران در كشورهاي اسلامي بوده‌اند؟! آيا آن‌ها در برابر نفوذ صهيونيست‌ها در سرزمين‌هاي اسلامي واكنش نشان داده‌اند؟ آيا اين‌قدر كه از بوسيدن قبر پيامبر خدا(صلي‌الله‌عليه‌و‌آله) عصباني مي‌شوند، از محاصره اقتصادي كشورهاي اسلامي، ناراحت‌مي‌شوند؟!!

فضیلت بقیع

در فضیلت بقیع احادیث و روایات متعددی از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) نقل گردیده است از جمله این که در حدیثی فرمودند: «از بقیع هفتاد هزار نفر که صورتشان مانند ماه شب چهارده است محشور خواهند شد و بدون حساب وارد بهشت می‎شوند.»
و در حدیث دیگر آمده است که رسول خدا(صلی الله علیه و آله) در بقیع حضور یافتند و اهل قبور را بدین گونه خطاب می‎کردند: «درود بر شما، خداوند ما و شما را بیامرزد شما پیشاهنگان ما بودید و ما هم در پی شما خواهیم آمد.»
 

حرم ائمه بقیع در کتب تاریخ به عنوان مشهد و حرم اهل بیت(علیهم‎السلام) معروف گردیده است و در این حرم مطهر قبر چهار تن از ائمه هدی؛ امام مجتبی، امام سجاد، امام باقر و امام صادق (علیهم‎السلام) در کنار هم و به فاصله 2 تا 3 متری این قبرها، قبر عباس عموی گرامی رسول خدا (صلی الله علیه و آله) قرار گرفته و در کنار آن نیز قبر دیگری است که متعلق به فاطمه بنت اسد می‎باشد. قبل از ویرانی ساختمان این حرم مطهر همه قبور ششگانه در زیر گنبد و دارای ضریح زیبایی بودند. همچنین مدفن تعدادی از همسران، فرزندان، اقوام و عشیره پیامبر اکرم و جمع کثیری از صحابه و یاران آن حضرت و تعداد بی شماری از شهدا و علما در این قبرستان قرار دارند.
رسول خدا(صلی الله علیه و آله) در بقیع حضور یافتند و اهل قبور را بدین گونه خطاب می‎کردند: «درود بر شما، خداوند ما و شما را بیامرزد شما پیشاهنگان ما بودید و ما هم در پی شما خواهیم آمد.»

پیشینه قبرستان بقیع

بقیع اولین مدفن و مزاری است که به دستور رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) و به وسیله مسلمانان صدر اسلام به وجود آمده است. در بقیع اولین کسی که از انصار دفن شده اسعدبن زراره و از مهاجرین عثمان بن مظعون می‎باشد. سمهودی می‎گوید: پس از فوت ابراهیم فرزند رسول خدا(صلی الله علیه و اله) آن حضرت به صحابه فرمودند: «ابراهیم را به سلف(گذشتگان) ما عثمان لاحق کنید و در کنار او به خاک بسپارید.»

او می‎گوید پس از دفن شدن ابراهیم در بقیع، مردم مدینه علاقه‎مند شدند پیکر اقوام و عشیره خود را در آنجا دفن کنند و هر یک از قبایل مدینه درختان و ریشه‎های بخشی از بقیع را قطع و زمین آن را برای همین منظور آماده نمودند.

تخریب بقیع

روز هشتم شوال سال 1344هجری قمری روزی سیاه برای مسلمانان جهان به شمار می‎رود. در این روزها وهابیان دین ناشناس، حرم امامان معصوم بقیع را با خاک یکسان کردند. بنابر نقل مورخان آنچنان بقیع خراب گردید که به تپه‎ای از پاره سنگ و پاره آجر تبدیل شد و از کینه وهابیان به گونه‎ای زیر و رو گشت که به منطقه‎ای زلزله‎زده شباهت پیدا کرد.

لازم به ذکر است آفات بزرگ و خطرناک در میان تمام مذاهب و آئین‎ها کج فهمی و تندروی‎ها و برداشت‎های غلط و انحرافی است که به اصطلاح قرائت‎های خود ساخته از دین می‎باشد که از زمان‎های مختلف در میان پیروان همان مذاهب به وجود آمده و موجب تضعیف و تفرقه در آن مذهب شده است. یکی از این نمونه‎های بارز انحرافات فکری و برداشت‎های غلط گروه خوارج هستند. از جمله اوصاف آنها که در روایات به آنها اشاره شده، کثرت عبادت و تقید آنان به نماز و روزه و قرائت قرآن است . به طوری که عبادت سایر مسلمانان نسبت به عبادت آنها حقیر و کم می‎باشد. ویژگی بعدی آنها این بود که به خاطر غرور و تحجر حاضر نبودند از هیچ ناصحی نصیحت بپذیرند. از دیگر ویژگی خوارج تکفیر مسلمانان بود تا جایی که هر مسلمان متعهدی را که با عقیده و تفکرات انحرافی آنان موافق نبود مرتد و خارج از اسلام می‎دانستند.

پس از گذشت چندین قرن از ظهور خوارج و در آستانه قرن هشتم بود که نمونه‎ای دیگر از این انحرافات در جامعه اسلامی ظاهر شد و آن ظهور احمدبن تیمیه بود که در شام مطالبی را در مسائل اسلامی خلاف مسلمات اسلام و مخالف با فتاوای علما و پیشینیان به شکل‎های سخنرانی و مکتوب منتشر کرد. در این هنگام بود که بسیاری از علما و دانشمندان از شام و مصر و بغداد در مخالفت با نظریات او به میدان آمده و به نقد عقاید او پرداخته و بر انحراف و ارتداد او فتوا صادر کردند.
بقیع اولین مدفن و مزاری است که به دستور رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) و به وسیله مسلمانان صدر اسلام به وجود آمده است. در بقیع اولین کسی که از انصار دفن شده اسعدبن زراره و از مهاجرین عثمان بن مظعون می‎باشد.

ابن تیمیه پس از چندین بار زندانی شدن در مصر و شام، سرانجام در سال 728 هـ ق در زندان دمشق از دنیا رفت.

اوضاع به همین گونه گذشت تا این که در قرن یازدهم در شهر نجد حجاز شخصی به نام محمدبن عبدالوهاب ظهور کرد و پس از چهار قرن بار دیگر به ترویج عقاید و افکار ابن تیمیه پرداخت. از آنجا که مردم شهر نجد افرادی دور از تمدن و معارف بودند عبدالوهاب در فعالیت خود موفق شد. یکی از مهمترین فتاوای فقهی وهابیان ،حرمت سفر برای زیارت قبور پیامبران و صالحان و حرمت تبرک و توسل به آنان و ساختن حرم و بارگاه بر قبور آنهاست. بنابراین هرگونه توسل و تبرک جستن به ساحت پیامبران و ائمه معصومین(علیهم‎السلام) اظهار شرک و کفر و بت پرستی محسوب و موجب حلال شدن مال و جان چنین افرادی است.

مرحوم آیت الله امین عاملی در کتابش پیرامون عقاید وهابیان می‎نویسد: «اعتقاد وهابیان درباره عموم مسلمانان این است که مسلمین پس از ایمان به کفر برگشته‎اند و پس از توحید به شرک گراییده‎اند زیرا آنان در دین بدعت گذاشته‎اند و به جهت زیارت و تبرک جستن به انبیا و صالحین به کفر و شرک روی آورده‎اند لذا جنگ با آنان واجب و ریختن خون آنان و تصرف اموالشان بر مسلمانان (وهابیان) حلال است.»

جالب اینکه صنعانی وهابی در رساله‎اش با عنوان تطهیر الاعتقاد به این حقیقت اعتراف کرده که زیارت مرقدها و آثار اولیای خدا سیره مسلمین بوده است و آنان از زمان‎های گذشته این کار را انجام می‎دادند.(1)

بر اساس این افکار غلط و نادرست بود که آنها به هر جا و هر شهر و دیاری که دست می‎یافتند قبل از هر چیز به تخریب مشاهد شریفه و بقاع متبرکه می‎پرداختند، کشتار وهابیان در عتبات عالیات صحنه‎ای سیاه در تاریخ اسلام است.
مرحوم آیت الله امین عاملی در کتابش پیرامون عقاید وهابیان می‎نویسد: «اعتقاد وهابیان درباره عموم مسلمانان این است که مسلمین پس از ایمان به کفر برگشته‎اند و پس از توحید به شرک گراییده‎اند زیرا آنان در دین بدعت گذاشته‎اند و به جهت زیارت و تبرک جستن به انبیا و صالحین به کفر و شرک روی آورده‎اند لذا جنگ با آنان واجب و ریختن خون آنان و تصرف اموالشان بر مسلمانان (وهابیان) حلال است.»

در سال 1216 هـ ق امیرسعود با لشکری بسیار به شهر کربلا حمله‎ور شد و تعداد بیست هزار نفر از اهالی کربلا و زوار کشته شدند، خزانه حرم و تمام تزئینات و جواهرات حرم به تاراج رفتند. همچنین آنان به هنگام تسلط بر طائف و مکه قبور جد و عموی پیامبر، خدیجه همسر پیامبر و بسیاری از اماکن مقدسه را ویران کردند. در ماه رمضان 1344 هـ ق وارد مدینه شدند و پس از گذشت چند روز در هشتم شوال گنبد و بارگاه ائمه معصومین(علیهم‎السلام) در بقیع را به طور کلی منهدم کردند و از این حرم و قبور به جز قطعه سنگ‎هایی که در اطراف قبور نصب کردند اثر و علامتی باقی نماند. به کارگرانی که این عمل ننگین را انجام دادند مبلغ هزار ریال سعودی دستمزد پرداخت گردید.

در این ماجرا تنها حرم پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) محفوظ ماند و وهابیان در ادامه هتاکی‎های خود تصمیم داشتند قبر مطهر رسول خدا(صلی الله علیه و آله) را نیز تخریب کنند اما از بازتاب این کار در جهان اسلام و برانگیخته شدن احساسات مسلمانان بر ضد خویش ترسیدند و به طور موقت از این عمل منصرف شدند. غارت اموال و طلا و جواهرات خزانه عظیم حرم رسول خدا و ائمه بقیع (علیهم‎السلام) یکی دیگر از اعمال شنیع این گروهک بوده است. (2)

بعضی از نویسندگان وهابی این مصونیت را اینگونه توجیه می‎کنند: «که ما این گنبد را به عنوان یکی از گنبدهای مسجد می‎شناسیم نه به عنوان گنبد و بارگاه حرم پیامبر والا ...»
یکی از جهانگردان غربی به نام میسترکه به فاصله کوتاهی از ویرانی این حرم بقیع را دیده، ویرانی و خرابی آنجا را اینگونه ترسیم می‎کند: «چون وارد بقیع شدم، آنجا را همانند شهری دیدم که زلزله شدیدی در آن به وقوع پیوسته و به ویرانه‎ای تبدیل شده است، زیرا در جای جای بقیع به جز قطعات سنگ و کلوخ به هم ریخته و تیرهای چوب کهنه چیز دیگری نمی‎توان دید. ولی این ویرانی‎ها و خرابی‎ها در اثر وقوع زلزله و یا حادثه طبیعی بلکه با عزم و اراده انسان‎ها به وجود آمده بود و همه آن گنبد و بارگاه های زیبا و سفیدرنگ که نشانگر قبور فرزندان و یاران پیامبر اسلام بود، با خاک یکسان گردیده است.»
پی‎نوشت‎ها:
1- تبدید الظلام، ص 389 .
2- لمعات الشهاب فی سیره محمدبن عبدالوهاب، ص 108.
«براتعلی چگینی»
 
منبع:  سایت معرف تبیان_برگرفته از سایت تابناک

شخصیت ذوالقرنین از این جهت بحث انگیز و مبهم است که مفسران در تعیین شخصیت وى و اینکه اوکیست ؟ و چرا بدین نام خوانده شده است ؟ و همچنین در جغرافیاى وقوع داستان و سد یأجوج و مأجوج .گرفتار اختلاف شده اند. مفسران دورهء نخست کمتر در تعیین مصداق ذوالقرنین کوشیده اند و بعضاً وى رایک شخصیت غیر تاریخى قلمداد کرده اند و بیشتر, همت خود را صرف وجه نامگذارى وى کرده اند(2).

این مفسران در وجه نامگذارى وى آراء زیر را ارائه کرده اند:

1- چون عمر وى طولانى بوده و باندازهء دو قرن زندگى کرده است وى را ذوالقرنین یعنى صاحب دو قرن خوانده اند.

------------------------------------------------

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب مراجعه فرمایید

زندگی نامه حضرت محمد (ص)
مجموعه: زندگینامه بزرگان دینی



زندگی نامه حضرت محمد (ص):

نام: محمد بن عبد الله
حضرت محمد (ص) در تورات و برخى كتب آسمانى «احمد» ناميده شده است. آمنه، دختر وهب، مادر حضرت محمد (ص) پيش از نامگذارىِ فرزندش توسط عبدالمطلب به محمّد، وى را «احمد» ناميده بود.
كنيه حضرت محمد (ص): ابوالقاسم و ابوابراهيم.

القاب حضرت محمد (ص): رسول اللّه، نبى اللّه، مصطفى، محمود، امين، امّى، خاتم، مزّمل، مدّثر، نذير، بشير، مبين، كريم، نور، رحمت، نعمت، شاهد، مبشّر، منذر، مذكّر، يس، طه‏ و...

منصب حضرت محمد (ص): آخرين پيامبر الهى، بنيان‏گذار حكومت اسلامى و نخستين معصوم در دين مبين اسلام.

تاريخ ولادت حضرت محمد (ص): روز جمعه، هفدهم ربيع الاول عام الفيل برابر با سال 570 ميلادى (به روايت شيعه). بيشتر علماى اهل سنّت تولد آن حضرت را روز دوشنبه دوازدهم ربيع الاول آن سال دانسته‏اند.
عام الفيل، همان سالى است كه ابرهه، با چندين هزار مرد جنگى از يمن به مكه يورش آورد تا خانه خدا (كعبه) را ويران سازد و همگان را به مذهب مسيحيت وادار سازد؛ اما او و سپاهيانش در مكه با تهاجم پرندگانى به نام ابابيل مواجه شده، به هلاكت رسيدند و به اهداف شوم خويش نايل نيامدند. آنان چون سوار بر فيل بودند، آن سال به سال فيل (عام الفيل) معروف گشت.
 ------------------------------------------

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب بروید.........

محل دفن سر امام حسین(ع) کجاست؟
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
در این که سر امام حسین علیه‌السلام کجا دفن شده است، منابع تاریخی شیعه و سنی گزارش‌های گوناگونی آورده‌اند تا آنجا که شش قول در این باره گفته شده است.

قول اول:
سر به بدن ملحق شده است. این قول مشترک میان شیعه و سنی است. علمای شیعه، از جمله شیخ صدوق (متوفای 381 ق)، سید مرتضی (متوفای 436 ق)، فتال نیشابوری (متوفای 508 ق)، ابن نما حلی، سید ابن طاووس (متوفای 664 ق) شیخ بهایی و مجلسی این قول را بیان کرده‌اند.

شیخ صدوق و پس از او، فتال نیشابوری در این باره می‌نویسند: علی بن حسین علیه السلام همراه زنان (از شام) خارج شد و سر حسین علیه‌السلام را به کربلا باز گرداند. (1)

سید مرتضی در این باره می‌گوید: روایت کرده‌اند که سر امام حسین علیه‌السلام با جسد در کربلا دفن شد. (2)

ابن شهر آشوب بعد از نقل سخن فوق از سید مرتضی، از قول شیخ طوسی نقل کرده است که به همین سبب (ملحق کردن سر امام به بدن و دفن آن) زیارت اربعین (از جانب امامان علهیم‌السلام) توصیه شده است. (3)

ابن نمای حلی نیز نگاشته است: آنچه از اقوال بر آن می‌توان اعتماد کرد، آن است که بعد از آن که سر امام در شهرها گردانده شد، به بدن بازگردانده شد و با جسد دفن شد. (4)

سید ابن طاووس نوشته است: اما سر حسین علیه‌السلام، روایت شده که سر برگردانده شد و در کربلا با جسد شریفش دفن شد و عمل اصحاب بر این معنا بوده است. (5)

مجلسی، یکی از وجه‌های استحباب زیارت امام حسین علیه‌السلام را در روز اربعین، الحاق سرهای مقدس را به اجساد توسط علی بن حسین علیهما‌السلام

بیان کرده است. (6) وی در جای دیگر بعد از نقل اقوال دیگر در این باره می‌نویسد: مشهور بین علمای امامیه آن است که سر امام همراه بدن دفن شده است. (7)

برخی اندیشمندان اهل‌ تسنن نیز این قول را بیان کرده‌اند:

 ------------------------------------------------------------

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب رجوع فرمایید...................

قرآن شراب را یکی از ابزارهای شیطان می شمارد که با آن به گمراه کردن انسان ها می پردازد، با این بیان روشن می گردد که خباثت و پلیدی شراب امری دائمی است و در نتیجه تمام اولیاء الهی که از شیطان دور هستند، از شراب دور بوده و به طور اولویت پیامبران نیز از آن مبرا هستند.
«اى كسانى كه ایمان آورده‏ اید، شراب و قمار و بتها و گروبندى با تیرها پلیدى و كار شیطان است، از آن اجتناب كنید تا رستگار شوید. - شیطان مى‏ خواهد با شراب و قمار میان شما كینه و دشمنى افكند و شما را از یاد خدا و نماز باز دارد، آیا از آنها دست بر می دارید؟»[مائده/91-90]
امام صادق (ع) نیز در این باره می فرمایند: "خداوند هرگز پیامبرى را برنینگیخت، مگر آن كه مى دانست كه چون دین او را كامل كند، تحریم شرابخوارى نیز در آن است . شراب، همیشه حرام بوده است. همانا دین، مرحله به مرحله (تدریجا) كامل مى شود."[1]

پس خباثت و حرمت شراب همیشگی است. اگر چه دستور به ترک آن بیان نشده باشد. کما اینکه در اسلام نیز، سالها پس از بعثت و به تدریج حکم تحریم شرابخواری بیان شد.

در عقوبت شراب خوار نیز روایت بسیاری داریم.
امام على علیه السلام: "هر كس شراب بنوشد در حالى كه مى داند حرام است، خداوند او را از زردابه بدن دوزخیان، بنوشاند."[2]
امام صادق از پدرانش علیهم السلام از امام على علیه السلام: "دائم الخمر همچون بت پرست خدا را دیدار خواهد كرد"[3] (یعنی حکم شرابخوار مانند حکم بت پرست است)
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: "میگسار، در حالى از گور خود خارج مى شود كه بر پیشانیش نوشته شده است: نومید از رحمت خدا."[4]

اما خلود در جهنم و یا اصل جهنمی شدن، منوط به حکم خداوند در قیامت است، آنچه می توان گفت؛ این است که توبه گناه را از بین می برد:
«وَ هُوَ الَّذی یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ وَ یَعْفُوا عَنِ السَّیِّئاتِ وَ یَعْلَمُ ما تَفْعَلُونَ؛[شوری/25] و همو است خدایى كه توبه را از بندگانش مى ‏پذیرد، و از گناهان عفو مى ‏فرماید، و به آنچه مى ‏كنید دانا است.»

[1]. وسائل الشیعة: ج١٧ ص ٢٣٧.
[2]. الخصال: ٦٢١/١٠.
[3]. الخصال: ٦٣٢/١٠.
[4]. كنز العمّال: ٤٣٩٥٨. 

برگرفته از سايت معتبر شهر سئوالhttp://www.soalcity.ir

بعضی از روایات اشاره دارد که پس از هبوط حضرت آدم و حوا از بهشت به زمین، هر دو در مکه فرود آمدند. حضرت آدم بر کوه صفا و حضرت حوا بر کوه مروه فرود آمدند؛ همان دو کوهی که حاجیان هفت بار بین آن ها می روند و باز می گردند.
  مرحوم علامه طباطبایی در این باره می گوید: «کوه صفا را از آن جهت به این نام خوانده اند که صفی الله، یعنی برگزیده خدا (حضرت آدم) بر آن فرود آمد و کوه مروه را از آن رو به این نام نامیده اند که مراة، یعنی زن (همسر حضرت آدم) بر آن فرود آمد.

المیزان، ج 1ص 39.  

((تصوير بين الحرمين))

شهیدان بنی هاشم علیهم‌السلام‌‌ در کربلا ردیف نام شهید نسبت با امام حسین علیه السلام‌‌ و خلاصه‌ای از شرح حال او
 1 امام حسین علیه السلام فرزند: حضرت امام علی علیه السلام ‌‌و حضرت فاطمه الزهرا سلام الله علیها/ قاتل: شمر بن ذی الجوشن لعنت الله علیه/ سن هنگام شهادت: 57سال/ نقل شده است که امام علیه السلام ‌‌هزار و نهصد و پنجاه تن از آن لشگر را به درک فرستاد. ابتدا شخصی به نام مالک بن یسر (لعین) ضربتی بر سر امام علیه السلام ‌‌زد. سپس صالح بن وهب المزنی (لعین) ضربه‌ی دیگری بر پهلوی امام زد بعد شمر دستور داد پیکر امام علیه السلام‌ ‌را تیرباران نمودند، ابوایوب غنوی (لعین) تیری بر گلویش زد، حصین بن تمیم (لعین) تیری بر دهانش زد، زرعة بن شریک (لعین) تیری بر دست چپش و آن را قطع نمود، و کس دیگری بر پشتش زخمی زد، سنان ملعون نیزه بر گلو و سینه مبارکش فرونمود، سپس تیر دیگری بر امام علیه السلام‌‌ زدند که امام علیه السلام ‌‌افتاد، بعد خولی ملعون خواست سر امام علیه السلام‌‌ را جدا کند که لرزه بر اندامش افتاد و نتوانست، آن گاه شمر لعین سر ایشان را از بدنش جدا نمود و لعنة الله علی القوم الظالمین. 
2 علی اکبر فرزند: امام حسین علیه السلام‌‌/ نام مادر: لیلی، شبیه‌ترین مردم در خَلق و خُلق به پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله، در سن ایشان اختلاف است. هنگام شهادت 18 یا 19 یا 25 ساله بوده‌اند. به صورت گروهی او را به شهادت رساندند.

---------------------------------------------------

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب بروید..................
 

                   از علم تا خرافه

سه حیوانی که زمان مرگشان را می دانند
تحقیقات نشان می‌دهد مرگ آگاهی در بعضی از حیوانات وجود دارد و با مطالعه دقیق رفتار آنها می‌توان نتیجه گرفت که لحظات پایان عمر حیوانات برای خودشان و اطرافیانشان قابل درک است.
شامپانزه

شامپانزه‌ها شبیه‌ترین موجودات به انسان به لحاظ تکاملی هستند و خصوصیات فیزیکی و روانشناختی مشابه زیادی با انسان‌ها دارند.

زیست شناسانی که مدت ها محل زندگی شامپانزه‌ها در باغ‌وحش اسکاتلند را زیر نظر گرفتند برای مثال به مرگ شامپانزه ماده پنجا‌ه ساله‌ای در سال ۲۰۰۸ اشاره می‌کنند.

در آخرین ساعات زندگی این شامپانزه، همه اعضای گروه روی سکوی نزدیک او جمع شده و آرام پوست او را نوازش می‌کردند. پس از مرگ این شامپانزه ماده، همه از او دور شدند و تنها دختر او تمام شب را کنار مادرش باقی ماند. نکته جالب دیگر این که حتی پس از چند روز و عادی شدن رفتار شامپانزه‌ها، آن ها تا چند روز روی سکویی که شامپانزه پیر آخرین ساعات زندگی‌اش را روی آن گذراند، جست‌وخیز نمی‌کردند.


فیل

تحقیقات زیادی اثبات می‌کند که فیل‌ها نسبت به مرگ آگاهند و در لحظات مرگ با یکدیگر مهربان‌تر می‌شوند و نه تنها خویشاوندان درجه اول بلکه بقیه فیل‌ها نیز نسبت به فیلی که لحظات آخر زندگی را می‌گذراند، توجه ویژه دارند و با حالتی حاکی از ترحم تلاش می‌کنند نیازهای او را رفع کنند. برای نمونه فیلی که در حال مرگ بود، پنج خانواده از فیل‌های دیگر به حالت پرستاری به فیل در حال مرگ سر می‌زدند و به او برای زنده ماندن کمک می‌کردند.


قو:

قوها پرندگان زیبا و از مخلوقات خارق‌العاده خداوند هستند. در افسانه‌های قدیمی آمده که قوی گنگ در طول عمر هیچ صدایی تولید نمی‌کند و تنها در نزدیکی لحظات مرگ، به گوشه‌ای دنج پناه برده و آوازی زیبا به عنوان اختتامیه عمر خود می‌خواند که با اتمام آواز جانش را از دست می‌دهد. هنوز کسی به درستی نمی‌داند که آیا قوها واقعا آخرین لحظه‌های زندگی خود را تشخیص می‌دهند یا خیر اما افسانه‌ها و تعاریف نمادین در مورد این جانداران زیبا هم چنان در فرهنگ‌های مختلف پابرجاست.
جام 

ایا افتادن قران از دست گناه است
پاسخ: 
اگر به صورت غير عمد، قرآن از دست انسان به زمين بيفتد، باید فوراً آن را بردارد و احترام كند. و چون عمدی نبوده است، گناه حساب نمی شود. (1)
پی نوشت:
1. آیت الله مکارم، استفتائات جديد، ج ‏1، س 1710. 

علامه سید محمد حسین طباطبایی صاحب تفسیر المیزان نقل کرده که : استاد ما عارف برجسته « حاج میرزا علی آقا قاضی » می گفت :
در نجف اشرف در نزدیکی منزل ما ٬ مادر یکی از دخترهای افَنْدِی ها ( سنّی های دولت عثمانی ) فوت کرد.
این دختر در مرگ مادر ٬ بسیار ضجّه و گریه می کرد ٬ و جداً ناراحت بود ٬ و با تشییع کنندگان تا کنار قبر مادرش آمد و آنقدر گریه و ناله کرد که همه ی حاضران به گریه افتادند .
هنگامی که جنازه ی مادر را در میان قبر گذاشتند ٬ دختر فریاد می زد : من از مادرم جدا نمی شوم ٬ هر چه می خواستند او را آرام کنند ٬ مفید واقع نشد ٬ دیدند اگر بخواهند با اجبار دختر را از مادر جدا کنند ٬ ممکن است جانش به خطر بیفتد ٬ سرانجام بنا شد دختر را در قبر مادرش بخوابانند ٬ و دختر هم پهلوی مادر در قبر بماند ٬ ولی روی قبر را از خاک انباشته نکنند ٬ و فقط روی قبر را با تخته ای بپوشانند ٬ و دریچه ای هم بگذارند تا دختر نمیرد و هر وقت خواست از آن دریچه بیرون آید. دختر در شب اول قبر ٬ کنار مادر خوابید ٬ فردا آمدند و سرپوش را برداشتند تا ببینند به سر دختر چه آمده است ٬ دیدند تمام موهای سرش سفید شده است.
پرسیدند : چرا اینطور شده ای ؟
در پاسخ گفت : شب کنار جنازه ی مادرم در قبر خوابیدم ٬ ناگاه دیدم دو نفر از فرشتگان آمدند و در دو طرف ایستادند و یک شخص محترمی هم آمد و در وسط ایستاد ٬ آن دو فرشته مشغول سوال از عقاید مادرم شدند و او جواب می داد ٬ سوال از توحید نمودند ٬ جواب درست داد ٬ سوال از نبوت نمودند ٬ جواب درست داد که پیامبر من محمد بن عبدالله (ص) است .
تا اینکه پرسیدند : امام تو کیست ؟
آن مرد محترم که در وسط ایستاده بود گفت :« من امام او نیستم » ( آن مرد محترم ٬ امام علی (ع) بود . )
در این هنگام آن دو فرشته چنان گرز بر سر مادرم زدند که آتش آن به سوی آسمان زبانه می کشید.
من بر اثر وحشت و ترس زیاد به این وضع که می بینید که همه موهای سرم سفید شده در آمدم.
مرحوم قاضی می فرمود : چون تمام طایفه ی آن دختر ٬ در مذهب اهل تسنّن بودند ٬ تحت تاثیر این واقعه قرار گرفته و شیعه شدند ( زیرا این واقعه با مذهب تشیَع ٬ تطبیق می کرد ) و خود آن دختر ٬ جلوتر از آنها به مذهب تشیّع ٬ اعتقاد پیدا کرد. ۱

۱) معادشناسی علامه محمد حسین تهرانی ٬ ج۳ ٬ ص۱۱۰ - داستان دوستان ٬ ج۵ ٬ ص ۲۱۷  

چشم زخم در قرآن

به هر حال شکی نیست که انسان از توانایی خاص و خارق‌العاده ای برخوردار است که موجبات تصرفات فرامادی و فرا طبیعی را فراهم می‌آورد.

در این آیه آمده که کافران در تلاش بودند چشم زخمی به پیامبر(صلی الله علیه وآله) برسانند. آنان که از هر راهی تلاش می‌کردند تا آن حضرت را بکشند و یا دعوتش را به تعطیلی بکشانند از ساحران و جادوگران بهره گرفتند تا این کار را انجام دهند. از این رو خداوند می‌فرماید: و ان یکاد الذین کفروا لیزلقونک بابصارهم لما سمعواالذکر و یقولون انه لمجنون.

آیا قطعاً قرآن به مسئله چشم زخم اشاره کرده است؟

از نگاه روایی نیز نه تنها منعی در این رابطه وجود ندارد، بلکه روایاتی وجود دارد که بر اساس آن می‌توان گفت مسئله چشم زخم تا حدی قابل قبول است، برای مثال واژه‌هایی مثل رقی به معنای تعویذ و نوشتن دعاهایی برای چشم زخم وجود دارد. واژه  حرز که هر معصومی برای خود حرز دارد.

البته نباید از این امر غافل شد که زیاده‌گویی ها در این مسئله بسیار است. در بین توده مردم برخی از این مباحث با خرافات عجین و موجب شده برخی اصل آن را هم انکار کنند.

برگرفته از سایت معتبر تبیانhttp://www.tebyan.net

 کشور عمان در جنوب دریای عمان قرار دارد. مقبره عمران نبی(ع) در شهر «صلاله» مرکز استان «ظُفار» قرار دارد و ظفار، جنوبی‌ترین استان عمان است. این کشور از سمت غرب با سه کشور امارات متحده عربی، عربستان سعودی و یمن همسایه است.

 

صلاله نه تنها از حیث وجود زیارتگاه عمران نبی(ع) یک شهر زیارتی محسوب می‌شود، بلکه به دلیل موقعیت ویژه خود، مرکز فعالیت‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی عمان به حساب می‌آید و قطب گردشگری این کشور است.

 

اما «عمران» کیست؟

«عمران» یکی شخصیت‌های مشهور در قرآن کریم و نام مشترک پدر حضرت موسی(ع) و حضرت مریم(س) است.

البته به اعتقاد اکثر مفسران از جمله آیت‌الله مکارم شیرازی (تفسیر نمونه، ج 2، ص 390)، عمرانی که قرآن از آن نام می‌برد همان پدر مریم مقدس است.

در آیه 33 سوره مبارکه «آل عمران» آمده است: إِنَّ اللّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِیمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِینَ؛ خداوند، آدم و نوح و آل ابراهیم و آل عمران را بر جهانیان برتری داد.

علامه طباطبایی(ره) در تفسیر این آیه (المیزان، ج 3، ص 4-191) می‌نویسد: مراد از «آل ابراهیم» در این آیه معصومانی هستند که از طریق حضرت اسماعیل به ابراهیم خلیل می‌‌رسند و آنها پیامبر اسلام (ص)‌ و خاندان معصوم ایشان هستند.

 

مرحوم علامه در روایتی که گفت‌وگوی امام رضا(ع) با مأمون را حکایت کرده می‌آورد که مأمون سوال کرد: آیا خداوند عترت پیامبر (ص)‌ را بر سایر مردم برتری داده است؟ و حضرت فرمود: خداوند برتری عترت بر سایر مردم را در آیات قرآن روشن کرده است. مأمون پرسید: در کجای قرآن؟ امام رضا (ع) فرمود: در آیه «اللّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِیمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِینَ».

همچنین این مفسر گرانسنگ ذیل «آل عمران» عمران را پدر حضرت مریم معرفی می‌کند و مراد از آل عمران در آیه را حضرت مریم، حضرت عیسی یا آن دو به علاوه همسر عمران می‌داند.

 

علامه طباطبایی در تفسیر خود (المیزان، ج 3، ص 260) چنین بیان می‌کند که «آل عمران» در این آیه یکی از ذریه ابراهیم است، پس با آوردن آل عمران دوباره آل ابراهیم را ذکر کرده است. زیرا آل ابراهیم چه از طریق اسماعیل و چه از طریق اسحاق شامل هر دو عمران و همه پیامبران و معصومان پس از ابراهیم می‌شود.

 

ضريح مطهردر دوره قاجار این عکس را عبدالله قاجار در سال 1308قمري گرفته است.

مسجد گوهرشاد سال 1353

ضريح سوم مطهر امام رضا(ع) اين ضريح مربوط به عهد قاجاريه است و در عصر سلطنت فتحعلي شاه قاجار در سال 1238 ه.ق روي ضريح نگين نشان در حرم مطهر جاي گرفت.

نماي هوايي از حرم مطهر رضوي سال 1355 شمسي

سوال: کفاره شکستن قسم چه می باشد؟



امام خمینی (ره)

آزاد کردن یک بنده یا اطعام ده مسکین یا پوشاندن آن ها اگر قدرت ندارد و نمی تواند سه روز روزه بگیرد.

تحریر الوسیله، نشر اسلامی ج2، ص 110، اول بحث کفارات و ص 102 م 16



آیت الله اراکی (ره)

کفاره عمل نکردن به قسم عمداً، یک بنده آزاد کند یا اطعام 10 مسکین یا پوشاندن آن ها و اگر نتواند 3 روزه بگیرد.

مسائل الواضحه، ج 2 ص 149، م 2684



آیت الله بهجت (ره)

اگر عمداً مخالف قسم عمل کند: باید یک بنده آزاد کند یا ده فقیر را سیر کند یا آنان را بپوشاند و اگر نتواند 3 روز، روزه بگیرد.

توضیح المسائل، 1377 سیزدهم، ص 425، م 2121
آیت الله خویی (ره) اگر از روی اختیار به قسم خود عمل نکند باید یک بنده آزاد کند و یا ده فقیر را سیر کند و یا آنان را بپوشانند و اگر اینها را نتواند باید 3 روز پی در پی روزه بگیرد
----------------------------------------------

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.............



 

به گزارش شيعه آنلاين، اخبار رسيده از عربستان سعودي حاکي از آن است که چاپ و توزيع پنج ميليون نسخه از يک کتاب ضد شيعي به زبان عربي، ميان حجاج آغاز شده است.

در همين راستا رسانه هاي عربي مخالف رژيم آل سعود فاش کردند که اين اقدام به دستور مستقيم "ملک عبدالله بن عبدالعزيز آل سعود" پادشاه سعودي انجام شده است.

به نظر مي رسد با بهبود نسبي رابطه تهران و واشنگتن که بيشترين ضرر اين رابطه را کشور عربستان سعودي و ديگر کشورهاي عربي حوزه خليج فارس خواهند ديد، کينه ضد شيعي آل سعود بيش از پيش شده از همين رو چنين دستوري را صادر کرده اند.

به گفته اين رسانه هاي عرب زبان، چاپ اين کتاب ضد شيعي از دو ماه پيش آغاز شد اما توزيع آن ميان حجاج طي يک هفته اخير شروع شده و همچنان ادامه دارد.

قابل ذکر است، اين کتاب ضد شيعي "الکافي في تحذير البشرية من دين الاثنى عشرية، السرطان الشيعي و اللوبي الرافضي (اعرف عدوک)" نام دارد.

ناگفته نماند همه نسخه هاي اين کتاب به زبان عربي نيست بلکه به زبان هاي انگليسي، ترکي نيز ترجمه و در حال توزيع است.

گفته مي شود اين کتاب در نقاط مختلف عربستان به ويژه در ورودي هاي اين کشور مانند فرودگاه ها و مرزهاي زميني ميان حجاج توزيع مي شود.

شايان ذکر است، اين کتاب براي اولين بار در سال 2010 ميلادي توسط نويسنده عربستاني "يعقوب بدر القطامي" تأليف و منتشر شد اما با بودجه اي که دستگاه هاي امنيتي رژيم آل سعود براي مبارزه با مذهب تشيع اختصاص داده اند،‌ اين کتاب تاکنون بارها و بارها تجديد چاپ و به صورت رايگان توزيع شده است.

لازم به ذکر است،‌همه مطالب اين کتاب برگرفته از دست نوشته ها و انديشه هاي "ابن تيميه" پدر معنوي وهابيت جمع آوري شده است.

در پايان گفتني است،‌ در اين کتاب به قتل و ترور شيعيان در سراسر جهان توصيه شده و براي اثبات اين مسأله از آيات و روايت ها و همچنين فتواهاي شيوخ تکفيري استفاده شده ا 

حرم امام حسين(عليه السلام)، که به همراه حرم ابوالفضل العباس(عليه السلام) و فضاهاي پيرامون اين دو جايگاه، هسته مرکزي شهر را تشکيل مي دهند. حرم مطهر بيش از دو متر از سطح شهر پايين تر است؛ از اين رو تعداد زيادي پله زائران را از دروازه ها به درون صحن هدايت مي کند.
ساختمان کنوني حرم از ساخته هاي دوره صفوي و عثماني و قاجار است. حرم مطهر از گنبدي بزرگ و مطلاّ تشکيل شده که بر روي گنبد خانه اي وسيع و چندين رواق و يک مسجد بزرگ و صحني فراخ است که تمامي اين مجموعه را در بر مي گيرد. گنبد طلا از ساخته هاي دوران صفويه است و طلاکاري آن به دستور آغامحمدخان قاجارانجام گرفته است. در زير گنبد، ضريح نقره اي و بزرگ و چند ضلعي قرار دارد که قسمت عمده فضاي گنبدخانه را اشغال کرده و درون آن قبر مطهر امام حسين(عليه السلام) و دو فرزندش علي اصغر و علي اکبر جاي دارد. در سمت شرق ضريح مطهر حضرت، فضايي است که در جنوب آن پنجره اي نقره اي قرار دارد. اينجا آرامگاه قسمت اعظم شهيدان واقعه کربلا است که همگي آنان پيرامون آن پنجره و فضاهاي اطراف پراکنده و مدفون هستند.
قتلگاه: جايگاهي است در نزديکي آرامگاه حبيب بن مظاهر اسدي که بنابر گفته روايات، امام حسين(عليه السلام) در آنجا به شهادت رسيد و بعدها به جايگاه کنوني منتقل شد و دفن گرديده اند.
 --------------------------------------------

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب مراجعه فرمایید..................

در این باره از امیرالمومنین(ع) نقل شده است که ایشان فرمود:وقتی خداوند متعال اراده کرد آدم(ع) را خلق کند خطاب به جبرئیل فرمود: مقداری خاک از زمین بیاور تا خلقی جدید به وجود آورم که افضل موجودات جهان و اشرف آنها باشد.
جبرئیل به زمین آمد تا خاک بردارد (طبق تذکز شیطان) زمین نالید و او را به خداوند قسم داد که از آن خاک برندارد.ایشان هم برگشت و داستان را گزارش داد.بار دیگر میکائیل و بعد از او اسرافیل را فرستاد.باز زمین آنان را قسم داد ، آنها هم بدون بردن خاک و با دست خالی برگشتند.
برای بار چهارم،عزرائیل را فرستاد که حتما از خاک زمین بردارد.او وقتی خواست خاک بردارد،باز زمین ناله کرد و او را به خدا قسم داد و هر چه ناله و فریاد نمود،در دل او تاثیری نکرد.
عزرائیل در جواب قسم و ناله های زمین گفت:من از جانب خداوند مامورم تا کمی از خاک تو بردارم.او خاک را برداشت و برد که آدم را از آن ساختند.
از این رو خداوند قبض روح آدم(ع)و اولادش را به دست عزرائیل داد،از این جهت ناله و گریه آنها هنگام جان دادن آدم در دل او اثر نمی کند و او ماموریت خود را به خوبی انجام می دهد. 

دانلود يا تماشا

سر بريدن دختر بچه سوري به‌ جرم‌ شيعه‌ بودن + تصوير(متن و تصوير كپي شده از سايت شبكه جهاني ولايت)

  
                                           



از آغاز بحران در سوريه براي اينکه رنگ طايفه‌اي به نبردها بدهند، تندرو‌هاي وهابي و مسلح جنايات وحشتناکي مرتکب مي‌شوند و اعدام کودکان، قتل خانواده‌هاي شيعه، سربريدن آنها را در دستور قرار داده‌اند.





تروريست‌هاي وهابي مخالف بشار اسد در سوريه «دختر بچه» يک خانواده شيعه را در سوريه به طرز وحشيانه‌اي سر بريدند که جرم وي شيعه بودن او و خانواده‌اش بود.

طبق آمارهاي منتشر شده، تروريست‌ها تاکنون 1300 شهروند شيعي را قتل عام کرده‌اند که اکثر کشته شدگان را شهروندان سوري و عراقي تشکيل مي‌دهند.

چندي پيش «محمد العريفي»، از سرکردگان شناخته شده وهابي در عربستان از تروريست‌ها خواسته بود تا براي تخريب نشدن چهره شورشيان، از انتشار چنين تصاويري خودداري کنند اما حجم جنايات تروريست‌ها آن‌چنان بالاست که هر روز ابعاد جديدي از جنايات آنها منتشر مي‌شوند.

وي در صفحه خود در شبکه اجتماعي "توييتر" از تروريست‌هاي سوريه خواست به حملات تروريستي و کشتار و ايجاد رعب و وحشت در ميان مردم سوريه ادامه دهند اما مانع انتشار تصاوير جنايات خود شوند.

مرداد ماه امسال نيز روزنامه القدس العربي در خبري از توبيخ فرماندهان گروه‌هاي مسلح وابسته به گروهک ارتش آزاد توسط ترکيه خبر داد.

اين منابع اعلام کردند که توبيخ کنندگان، افسران اطلاعاتي ترکيه هستند که در پي انتشار تصاويري ويدئويي، فرماندهان گروه‌هاي مسلح را توبيخ کرده‌اند زيرا در اين تصاوير رفتار وحشيانه عناصر ارتش آزاد در شهر حلب با کساني ديده مي‌شود که حامي دولت هستند؛ کساني که ربوده و طوري شکنجه شده‌اند که با ادعاها و شعارهاي آزادي‌خواهانه و مسالمت‌آميز آنان تناقض دارد.

در مردادماه امسال نيز افراد مسلح در سوريه چندين سوري را به جرم حمايت از نظام به شيوه‌هاي مختلف و منزجر کننده اعدام کردند که اعدام با بيش از 100 گلوله از فاصله نزديک و سر بريدن فردي چشم و دست بسته با چاقويي کوچک و به آهستگي [زجرکش] يا پرتاب کردن اجساد حاميان نظام سوريه از ساختمان چند طبقه از جمله اين اعدام‌هاست.

چندي پيش نيز پايگاه خبري عراق القانون نوشت: فعالان حقوق بشر عراق اعلام کردند که گروه‌هاي مسلح در سوريه اقدام به اعدام يک کودک شيعه عراقي کردند.

بر اساس اين گزارش، خانواده اين کودک در منطقه سيدة زينب در ريف دمشق ساکن بودند که تروريست‌هاي مسلح به منزل اين خانواده حمله و پس از کشتار تمام اعضاي آن، اين کودک را اعدام کردند.

منبع : فارس 

                                   ((پيامي در اين حكايت خيالي ))

مردي نشسته بود داشت تلویزیون تماشا ميكرد که يك باره عزرائيل اومد پیشش ...
وگفت : الان نوبت شماست  که جونت بگيرم...

آن مرد ترسيد و گفت : داداش اگه راه داره بیخیال ما بشو بذار واسه بعد ...

عزرائيل  گفت نه اصلا راه نداره،همه چیز طبق برنامه است و  طبق لیست من الان نوبت توست... 
اون مرد گفت : حداقل بذار یه شربت بیارم خستگیت در بره بعد جونمو بگیر ...
عزرائيل قبول کرد و اون مرد رفت شربت بیاره ...


توی شربت 2 تا قرص خواب خیلی قوی ریخت ...
عزرائيل وقتی شربته رو خورد به خواب عمیقی فرو رفت ...

 وقتی كه عزرائيل خوابش برد لیستو برداشت اسمشو از اول پاک کرد و در آخر ليست نوشت  و منتظر شد تا عزرائيل بیدار شه ...

 عزرائيل وقتی بیدار شد گفت : دمت گرم داداش حسابی  استراحت كردم و خستگیم در رفت!
بخاطر این محبتت منم بیخیال تو میشم و میرم از آخر شروع به جون گرفتن میکنم!
 

                           پيام: هركاري كني اول و آخرش رفتني هستي
 

كوه خضر نبي واقع در شش كيلومتري شهر قم

نام چهار پیامبر زنده که دو نفر در آسمان‏ها هستند و دو نفر در زمین هستند چیست؟

قرآن درباره حضرت عیسی(ع) میفرماید: "آنان (یهود) حضرت عیسی را نکشتند و او را دار نزدند، بلکه شبیه او را دار زدند".(1) در آیه دیگر فرمود: "ای عیسی! تو را میگیریم و به سوی خود بالا میبریم".(2) از این آیات استفاده کرده‏اند حضرت عیسی زنده و در آسمان‏ها است. گر چه برخی از مفسران احتمال داده‏اند معنای آیات این نیست که حضرت زنده باشد، بلکه به قرینه کلمه "متوفیک" او مرده است و نزد پروردگارش روزی میخورد.(3) درباره حضرت الیاس نیز گفته شده که به آسمان‏ها رفت. او 22 سال مردم بعلبک را به شریعت حضرت موسی دعوت کرد. بعضی الیاس را حضرت ادریس میدانند و گفته‏اند: از اولاد هارون و یا برادر خضر بود.(4) در مورد حضرت خضر گفته‏اند از آب حیات خورد و همیشه زنده است. جایگاه غالب او مسجد صعصعه و مسجد سهله است. سید ابن طاووس روایت کرده که حضرت خضر به استقبال جنازه حضرت امیر المؤمنین علی(ع) آمد و امام حسن و امام حسین(ع) را تسلیت گفت و جایگاه قبر نوح را به آنان معرفی کرد.(5) قرآن در مورد حضرت ادریس فرمود: "در کتاب، ادریس را یاد کن. او بسیار راستگو و پیامبر بود و ما او را به مقام والایی رساندیم".(6) بعضی از ظاهر آیه استفاده کرده‏اند حضرت ادریس زنده است و او به آسمان‏ها رفته است، ولی همان طور که در مورد حضرت عیسی گفته شد، درباره حضرت ادریس همان احتمال میرود. در مورد حضرت خضر این احتمال است که اصلا پیامبر نباشد. دو پیامبری که به آسمان‏ها رفته‏اند، حضرت ادریس و عیسی بود و دو پیامبری که در زمین زنده‏اند، حضرت خضر و الیاس بوده‏اند.

پی نوشت‏ها:

1 - نساء (4)، آیه 157.
2 - آل عمران (3)، آیه 49.
3 - تفسیر نمونه، ج 2، ص 431.
4 - عماد زاده اصفهانی، قصص قرآن، ص 680.
5 - همان، ص 342. 6 - مریم (19)، آیه 56. 

 زني ادعا ميكرد  پسر جواني كه مدعيست  من مادر او هستم  دروغ ميگويد  و گفت  : سوگند به خدایی که در پشت پرده نور نهان است و هیچ دید هاي او را نمی بیند، و سوگند به محمد صلی الله علیه و آله وخاندانش! من هرگز او  را نشناخته و نمی دانم از کدام قبیله و طایفه است، قسم به خدا! او می خواهد با این ادعایش مرا در میان عشیره وبستگانم خوار سازد. و من دوشیز هاي هستم از قریش و تاکنون شوهر ننموده ام وچهل نفر از برادران عشیر هاي خود را جهت شهادت حاضر ساخت.

 گواهان  شهادت دادند که این پسر دروغ گفته، می خواهد با این تهمتش زن را در بین طایفه و قبیله اش خوار و ننگین سازد.
        
نوبت جوان شد  و او داستان زندگي خود را با آن زن(مادرش) بیان داشت.
     
 حضرت علی علیه السلام فرمود: اکنون چنان بین آنان داوري کنم که آفریدگار جهان از آن خشنود گردد، قضاوتی که حبیبم رسول خدا صلی الله علیه وآله به من آموخته است، سپس به زن فرمود:
آیا ولی و سرپرستی داري؟
زن: آري، این شهود همه برادران و اولیاي من هستند.
امیرالمومنین علیه السلام به آنان رو کرد و فرمود: حکم من درباره شما و خواهرتان پذیرفته است؟
همگی گفتند: آري.

 و آنگاه فرمود: گواه می گیرم خدا را و تمام مسلمانانی را که در این مجلس حضور دارند که عقد بستم این زن را براي این جوان به مهر چهارصد درهم از مال نقد خودم، اي قنبر! برخیز درهمها را بیاور. قنبر درهمها را آورد، علی علیه السلام آنها را در دست جوان ریخت و بهوي فرمود: این درهم ها را در دامن زنت بینداز و نزد من میا مگر این که در تو اثر زفاف باشد (یعنی غسل کرده باشی).
جوان برخاست و درهمها را در دامن زن ریخت و گریبانش را گرفت و گفت: برخیز!

در این موقع زن فریاد برآورد: آتش! آتش! اي پسر عم رسول خدا! می خواهی مرا به عقد فرزندم در آوري! به خدا سوگند او پسر من است! و آنگاه علت انکار خود را چنین شرح داد: برادرانم مرا به مردي فرومایه تزویج نمودند و این پسر از او بهمرسید، و چون بزرگ شد آنان مرا
تهدید کردند که فرزند را از خود دور سازم، به خدا سوگند او پسر من است. و دست فرزند را گرفت و روانه گردید.

  

  بزرگان اهل تسنن
1. آقاي صالحي شامي در سبل الهدي و الرشاد، جلد 11، صفحه 288، تحقيق عادل احمد عبد الموجود، چاپ اول: 1414 - 1993 م، دار الكتب العلمية بيروت مي‌فرمايد:

الثاني في ولده (رضي الله تعالي عنهم):

له من الولد الحسن و الحسين و محسن و زينب الكبري من فاطمة ـ رضي الله تعالي عنهم ـ وله أولاد من غيرها كثيرون ، محمد وعمر الأكبر ، والعباس الأكبر ، كلهم أعقبوا

در مورد فرزندان علي (رضي الله تعالي عنه):

فرزندان علي از فاطمه: حسن و حسين و محسن و زينب كبري

در اين كتاب، هيچ نامي از أم كلثوم برده نشده است.

2. آقاي شهاب الدين قليوبي در حاشية قليوبي علي شرح جلال الدين المحلي علي منهاج الطالبين، جلد 3، صفحه 236، چاپ اول: 1419 هجري، دار الفكر بيروت نظر خودش را مي‌گويد و از جلال الدين سيوطي نقل مي‌كند:

قال جلال السيوطي رحمه الله لم يعقد من اولاده الا فاطمة الزهراء فإنها ولدت من علي (رضي الله عنه) الحسن و الحسين و زينب.

سيوطي گفته است: از فرزندان پيامبر، فقط فاطمه زهرا فرزند‌دار شد و فرزندان ايشان از علي: حسن و حسين و زينب بود.

ايشان هم نامي از أم كلثوم نمي‌برد.

3. شيخ محمد خضري از دانشمندان أهل سنت مصر در كتاب نور اليقين في سيرة سيد المرسلين، جلد 1، صفحه 111 هم اولاد أمير المؤمنين (عليه السلام) از حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) را 3 نفر معرفي مي‌كند:

حسن و حسين و زينب

از علماء اهل تشيع هم گروهي هستند كه همين نظر را دارند:

1. مرحوم رضي الدين حلي (ره) از علماء بزرگ قرن 8 درباره فرزندان أمير المؤمنين (عليه السلام) مي‌نويسد:

كان له (عليه السلام) سبعة و عشرون ذكرا و أنثي: الحسن و الحسين و زينب الكبري المكناة بأم كلثوم من فاطمة بنت رسول الله (صلي الله عليه و آله)

27 فرزند دختر و پسر داشتند و از حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) حسن و حسين و زينب كبري كه كنيه‌اش أم كلثوم بود

العدد القوية لعلي بن يوسف الحلي، ص242، تحقيق: السيد مهدي الرجائي، چاپ الأولى: 1408 هجري، چاپخانه: سيد الشهداء (ع)، ناشر: مكتبة آية الله المرعشي العامة

2. مرحوم حضرت آيت ا... العظمي مرعشي نجفي (ره) در شرح إحقاق الحق به نقل از فضل بن روزبهان (از علماء قرن 10) مي‌فرمايد:

امام حسن، ديگر امام حسين، ديگر محسن ـ درطفلى وفات كرده ـ ديگر أم كلثوم و اين هر چهار از فاطمه بوده‌اند.

شرح إحقاق الحق للسيد المرعشي، ج30، ص172

3. آقاي باقر شريف قرشي (محقق معاصر و از مفاخر شيعه و ساكن نجف) همين نظر را دارند و مي‌گويند:

حضرت صديقه طاهره (سلام الله عليها) دختري غير از حضرت زينب كبري (سلام الله عليها) نداشته است و كنيه ايشان، أم كلثوم بوده است؛ چنانچه برخي از محققين نيز بر اين عقيده هستند. به هر حال، من بدون ترديد عقيده دارم كه حضرت صديقه طاهره (سلام الله عليها) دختري به نام أم كلثوم نداشته است.

كتاب حياة سيدة النساة فاطمة الزهراء (سلام الله عليها)، ص219 

 آيا فرزندان حضرت آدم(ع) با يكديگر ازدواج كردند؟

قبرستان وادي السلام مكاني است كه وقتي مردگان ميخواهند به خانواده و خانه يشان سر بزنند  از آسمان به آنجا فرود مي آيند   و وقتي نيز خواستند دوباره به آسمان باز گردند همگي به اينجا آمده و از اينجا به آسمان ميروند

وادي السلام يكي از مكان هاي مقدس نجف است كه در آن هزاران نفر به خاك سپرده شده اند از جمله قبر تعدادي از پيامبران و بسياري از سادات، صالحان و بزرگان دين نيز در آن است. اين قبرستان قديمي و تاريخي نجف اشرف در شمال شرقي شهر واقع است و بيست كيلومتر مربع مساحت دارد. قدمت آن به بيش از هزار سال مي رسد¹ و بسياري از قبرهاي آن داراي بقعه و گنبد است.²
اديب الملك اين قبرستان را چنين توصيف مي كند:
«باطن آن قبرستان معلوم است كه بهشت جاودان است و مكان ارواح مؤمنان ليكن در ظاهر نيز قبرستاني به آن شكوه و به آن طراوت و روح در ربع مسكون نيست و مقبره مطهر هود و صالح و پيغمبر در آن جا است».³
براي اين قبرستان فضايل زيادي نقل شده است از جمله:
امام علي(عليه السلام) مي فرمايد: «در اين سرزمين ارواح مؤمنان دسته دسته با يك ديگر صحبت مي كنند و هر مؤمني در هر جايي از زمين بميرد به او گفته مي شود: «به وادي السلام ملحق شو كه وادي السلام جايگاهي از بهشت است».⁴
و نيز از امام صادق(عليه السلام) نقل است: «هر مؤمني كه در شرق يا غرب عالم بميرد، خداوند روحش را به وادي السلام مي برد».⁵ هم چنين گفته اند از اين قبرستان خداوند هفتاد هزار نفر را بدون حساب وارد بهشت مي كند».⁶

1 ـ مرقد هود و صالح (عليه السلام)
در وادي السلام، شهر خاموشان، مقبره حضرت هود(عليه السلام) و صالح(عليه السلام) قرار دارد. بر اين دو مقبره ابتدا به كوشش علامه بحر العلوم بقعه و بنايي از گچ و سنگ ساخته شد و در 1337 ق بناي آن توسط يكي از نيكوكاران ايراني تجديد و گنبد آن نيز كاشي كاري شد.⁷

2 ـ مقام هاي امام مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) و امام صادق(عليه السلام)
قسمت شمال وادي السلام محلي است كه آن را مقام مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) و امام صادق(عليه السلام) مي نامند. ساختماني نسبتاً قديمي با دو تابلو كه مكان نماز آن دو بزرگوار را مشخص مي كند و گنبدي به رنگ آبي برفراز آن استوار است. در داخل ساختمان چاهي قرار دارد كه به «بئر امام مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف)» معروف است و اطراف آن را چند قبر فرا گرفته است. گويند امام زمان(عجل الله تعالي فرجه الشريف) را در اين مكان مشاهده كرده اند.⁸
بناي اين ساختمان به كوشش علامه بحر العلوم برپا شده است. اين بنا تا 1310ق باقي بود كه در آن سال يكي از افراد نيكوكار به نام سيدمحمد خان آن را به طرزي زيبا تجديد بنا كرد كه اكنون به همان صورت باقي است.⁹
او هم چنين گنبدي با كاشي هاي آبي رنگ بر روي اين مقام احداث كرد. در داخل بنا سنگي وجود دارد كه زيارت حضرت حجّت روي آن حك شده است. تاريخ كتابت اين سنگ 1200 ق است. از امام صادق(عليه السلام) نقل شده: «هركس حرم جدم را زيارت كرد دو ركعت نماز بخواند و دوباره دو ركعت نماز ديگر و آنگاه دو ركعت ديگر بخواند، اولين آن بر در محل قبر امير المؤمنين(عليه السلام) و دومين در محل رأس الحسين و سومين در محل منبر حضرت مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف)». البته موضعي كه حضرت مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) در آن نماز مي گزارد، روشن نيست.¹⁰ در داخل اين مكان، مقام ديگري وجود دارد كه به امام صادق(عليه السلام) منسوب است. از وجه تسميه اين مقام اطلاعي در دست نيست.وادي السلام يكي از مكان هاي مقدس نجف است كه در آن هزاران نفر به خاك سپرده شده اند از جمله قبر تعدادي از پيامبران و بسياري از سادات، صالحان و بزرگان دين نيز در آن است. اين قبرستان قديمي و تاريخي نجف اشرف در شمال شرقي شهر واقع است و بيست كيلومتر مربع مساحت دارد. قدمت آن به بيش از هزار سال مي رسد¹ و بسياري از قبرهاي آن داراي بقعه و گنبد است.²
اديب الملك اين قبرستان را چنين توصيف مي كند:
«باطن آن قبرستان معلوم است كه بهشت جاودان است و مكان ارواح مؤمنان ليكن در ظاهر نيز قبرستاني به آن شكوه و به آن طراوت و روح در ربع مسكون نيست و مقبره مطهر هود و صالح و پيغمبر در آن جا است».³
براي اين قبرستان فضايل زيادي نقل شده است از جمله:
امام علي(عليه السلام) مي فرمايد: «در اين سرزمين ارواح مؤمنان دسته دسته با يك ديگر صحبت مي كنند و هر مؤمني در هر جايي از زمين بميرد به او گفته مي شود: «به وادي السلام ملحق شو كه وادي السلام جايگاهي از بهشت است».⁴
و نيز از امام صادق(عليه السلام) نقل است: «هر مؤمني كه در شرق يا غرب عالم بميرد، خداوند روحش را به وادي السلام مي برد».⁵ هم چنين گفته اند از اين قبرستان خداوند هفتاد هزار نفر را بدون حساب وارد بهشت مي كند». 

 

پنج مورد از نشانه هاي ظهور كه در بسياري از روايات از حدّ تواتر گذشته است؛    از جمله   نشانه هاي حتمي ظهور   برشمرده شده اند:  1و2)خروج سيّد خراساني و يماني،3) نداي آسماني مبني بر حقّانيت حضرت مهدي(ع)،4و5)شهادت نفس زكيّه و فرو رفتن سپاهيان سفياني در  منطقة بيداء(بيابان بين مدينه و مكّه)

اي فرزند آدم دوستي دنيا را از دل خويش بيرون كن 

                                           زيرا

 دوستي دنيا و محبت من در يك دل جمع نميشود